"The Mystery of the Unstoppable Stink"

Rohan brushed his teeth five times a day. He gargled Betadine until his mouth burned. Yet, no matter what he did, his breath could knock out a charging bull. His coworkers subtly offered him mints. His dates invented emergencies to escape. Even his dog winced when he yawned.

Desperate, he marched into Dr. Kapoor’s Dental Clinic, a man on the edge.

The dentist peered into his mouth, then froze. "My friend, you have a secret grave back here."

Rohan’s heart dropped. "A what?"

"A hidden cavity—buried so deep, no brush can reach it. And your gums? They’re staging a rebellion."

Rohan groaned. "So that’s why I smell like a zombie’s lunchbox."

Dr. Kapoor got to work—scraping, filling, and banishing the odor-causing demons. He prescribed special antibacterial rinses and taught Rohan the sacred art of flossing.

A month later, Rohan’s breath was fresher than morning dew. At a coffee shop, he smiled at a woman. She didn’t run. Instead, she leaned in.

"Your smile… it’s like a mint breeze," she sighed.

Six months later, they married. The priest said, "You may kiss the bride."

And when he did?

No one fainted.

Moral: A dentist can save more than just teeth—they can save your love life

Looking for dentist : Visit directory list

Cebuano
“Ang Misteryo sa Dili Matihaw nga Bahô”

Si Rohan nagsipilyo sa iyang ngipon lima ka beses kada adlaw. Nag-gargle siya ug Betadine hangtud masunog ang iyang baba. Bisan pa niini, bisan unsa pa’y iyang buhaton, ang iyang ginhawa makapahuyang sa usa ka nagdagan nga baka. Ang iyang mga kauban sa trabaho hilom nga naghatag kaniya ug mints. Ang iyang mga ka-date nagbuhat ug “emergency” aron makalikay. Bisan ang iyang iro mosuyop sa baba kung miga yaw siya.

Sa iyang pagkawalay paglaum, miadto siya sa Dental Clinic ni Dr. Kapoor, hapit na gyud moabot sa lubong.

Gitan-aw sa dentista ang sulod sa iyang baba, unya mihunong.
“My amigo, naa kay tinago nga lubnganan dinhi sa likod.”

Mibugnaw si Rohan. “Unsa man diay diha?”

“Usa ka tinagong lukab—nilibutan kaayo, walay sepilyo makalab-ot. Ug ang imong gums? Nagsugod na’g rebolusyon.”

Mihunol si Rohan. “Mao diay nga bahô ko murag lunchbox sa zombie.”

Gisuo ni Dr. Kapoor ang trabaho—gigubha, gifill, ug gipagawas ang mga demonyo sa bahô. Nireseta siya ug espesyal nga antibacterial nga banlaw ug gitun-an si Rohan sa balaang arte sa flossing.

Paglabay ug usa ka bulan, mas presko na ang ginhawa ni Rohan kaysa dawn dew. Sa usa ka coffee shop, ngisi siya sa usa ka babae. Wala siya midagan. Hinunoa, misandig siya.

“Ang imong ngisi… sama sa mashaw nga simoy,” iyang giingon.

Unom ka bulan ang miagi, nagminyo sila. Ang pari miingon, “Pwede na nimo halokon ang bride.”

Ug sa dihang gihimo niya?

Walay nadaut.

Moral: Ang dentista dili lang ngipon ang maluwas—maluwas pud nila ang imong love life.

Tagalog
“Ang Misteryo ng Hindi Mapigil na Amoy”

Si Rohan ay nagsisipilyo ng kanyang ngipin nang limang beses sa isang araw. Nag-gargle siya ng Betadine hanggang masunog ang kanyang bibig. Ngunit kahit ano pa ang gawin niya, ang kanyang hininga kayang pahimbingin ang humahabang toro. Tahimik siyang inaalukan ng mint ng kanyang mga katrabaho. Ang kanyang mga date ay nagpanggap ng “emergency” para makatakas. Pati ang aso niya, napipikit sa pang-amoy kapag siya’y bumakâ.

Sa desperasyon, nagtungo siya sa Klinikang Dental ni Dr. Kapoor, isang lalaki sa bingit na nanghihina.

Siniyahan ng dentista ang kanyang bibig, at bigla itong huminto.
“Kaibigan, may lihim kang libingan dito sa likod.”

Nanlumo si Rohan. “Ano iyon?”

“Isang nakatagong cavity—napakalalim na walang sipilyo ang makalabot. At ang iyong gilagid? Nag-aalsa na.”

Napahagulgol si Rohan. “Kaya pala amoy lunchbox ng zombie ako.”

Agad sinimulan ni Dr. Kapoor ang paggamot—kiniskis, pinalamanan, at pinaalis ang mga demonyo ng amoy. Nagreseta siya ng espesyal na antibacterial na banlaw at tinuruan si Rohan ng banal na sining ng flossing.

Isang buwan ang lumipas, mas presko na ang hininga ni Rohan kaysa hamog sa umaga. Sa isang coffee shop, ngumiti siya sa isang babae. Hindi siya tumakas. Bagkus, yumuko siya papalapit.

“Ikaw… para kang simoy ng mint,” bulong niya.

Anim na buwan ang nakalipas, nagpakasal sila. Ani ng pari, “Maaari mo nang halikan ang nobya.”

At noong ginawa niya?

Walang napahimatay.

Moral: Ang dentista ay makaliligtas hindi lang ng ngipin— kundi pati ng iyong love life.

日本語
「止まらないニオイの謎」

ローハンは一日に五回も歯を磨いていた。口がヒリヒリするほどベタジンでうがいした。それでも、何をしても、彼の息は突進する雄牛をも気絶させるほどの威力があった。職場の同僚はそっとミントを差し出し、デート相手は「緊急事態」をでっち上げて逃げた。愛犬でさえ、彼があくびをすると顔をしかめた。

追い詰められた彼は、端から端まで痛々しい心持ちでカプール先生の歯科クリニックに駆け込んだ。

歯科医は彼の口の中を覗き込み、凍りついた。
「君、ここに秘密の墓場があるよ。」

ローハンは耳を疑った。「墓場？」

「深すぎてブラシも届かない隠れた虫歯さ。そして歯茎は反乱を起こしている。」

ローハンは呻いた。「だから僕、ゾンビのランチボックスみたいな匂いだったんだ…」

カプール先生はすぐに処置を始めた。削って詰めて、ニオイの元を徹底的に駆除。特別な抗菌うがい薬を処方し、神聖なるフロスの技をローハンに伝授した。

一ヶ月後、彼の息は朝露よりも清々しくなった。コーヒーショップで彼が微笑むと、女性は逃げなかった。むしろ身を乗り出した。

「あなたの笑顔…まるでミントのそよ風ね」と彼女は吐息混じりに言った。

六ヶ月後、二人は結婚した。神父が言った。「新婦に口づけを。」

そして口づけの瞬間――

誰も気絶しなかった。

教訓： 歯科医は歯だけでなく、あなたのラブライフも救える。